-
1 rozerwać\ się
rozerwa|ć sięсов. 1. разорваться;sznur się \rozerwać\ sięl верёвка разорвалась (лопнула); pocisk się \rozerwać\ sięł снаряд разорвался;
2. развлечься, рассеяться+2. rozweselić się, zabawić się
-
2 rozerwać się
сов.1) разорва́тьсяsznur się rozerwał — верёвка разорвала́сь (ло́пнула)
pocisk się rozerwał — снаря́д разорва́лся
2) развле́чься, рассе́ятьсяSyn: -
3 rozedrzeć się
сов.1) разодра́ться, разорва́ться2) прост. заора́ть, зареве́тьSyn: -
4 rozedrzeć\ się
сов. 1. разодраться, разорваться;2. прост. заорать, зареветь+1. rozerwać się;
2. wydrzeć się, wrzasnąć -
5 reißen
I vt Sache <po>rwać, <po>drzeć ( in Fetzen na strzępy); przer(y)wać, rozrywać < rozerwać> ( in zwei Teile na dwie części); Loch wydzierać < wydrzeć>; Wolf rozszarp(yw)ać ( das Schaf owcę);fig jemanden aus dem Schlaf reißen wyr(y)wać k-o ze snu;etwas mit sich reißen por(y)wać;II v/i2. (sn) Schnur usw ur(y)wać się, a Stoff, Papier rozrywać < rozerwać> się, a Verbindung przer(y)wać się; Saite urwać się pf, pęknąć pf; (Löcher bekommen) <po>rwać się;III v/r sich am Draht reißen skaleczyć się pf o drut;die Fans haben sich um ihn gerissen on miał ogromne wzięcie u fanów; -
6 aufreißen
aufreißen ( irr) vt Umschlag rozrywać <- zerwać>; Tür (szeroko) otwierać <- worzyć>; Straße rozkop(yw)ać; Pflaster zrywać < zerwać>; Augen wytrzeszczać <- czyć>; fam. Mädchen podrywać < poderwać>; vi (sn) rozrywać < rozerwać> się; Wunde otwierać <- worzyć> się;die Wolkendecke reißt auf (niebo) przeciera się -
7 zerreißen
zer'reißen ( irr; -) v/t <po>rwać, rozdzierać < rozedrzeć>, rozrywać < rozerwać> (vi, sn się);fam. żart ich kann mich doch nicht zerreißen przecież się nie rozerwę -
8 Gedanke
dieser Gedanke liegt mir fern ani myślę o tym;… kann meine Gedanken lesen … czyta w moich myślach;auf den Gedanken kommen wpaść pf na myśl oder na pomysł;mir kam der Gedanke przyszło mi na myśl;fam. auf dumme Gedanken kommen wpaść pf na głupi pomysł;jemanden auf andere Gedanken bringen zająć pf k-o czymś innym, rozerwać pf k-o; -
9 krepieren
-
10 zerstreuen
См. также в других словарях:
rozerwać się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}rozrywać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}rozerwać się II {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zabawić się, spędzić czas na rozrywce : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chciał… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozerwać się — pot. Ktoś się nie rozerwie, nie może się rozerwać «ktoś nie może być w kilku miejscach naraz, nie jest w stanie robić kilku rzeczy równocześnie»: Nie mam czasu, kochana pani. Człowiek jest jeden i rozerwać się nie może, a tu wszędzie czekają,… … Słownik frazeologiczny
rozrywać się – rozerwać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} samoistnie ulec rozerwaniu; rozedrzeć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sweter się rozerwał na łokciu. Nici się rozrywały. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozerwać — dk IX, rozerwaćrwę, rozerwaćrwiesz, rozerwaćrwij, rozerwaćrwał, rozerwaćrwany rozrywać ndk I, rozerwaćam, rozerwaćasz, rozerwaćają, rozerwaćaj, rozerwaćał, rozerwaćany 1. «rwąc rozdzielić coś na części, rozedrzeć, naruszyć całość, spoistość… … Słownik języka polskiego
rozpęknąć się — dk Vc, rozpęknąć sięnie się, rozpęknąć siępękł się a. rozpęknąć sięknął się, rozpęknąć siękła się, rozpęknąć siękłszy się rzad. rozpękać się ndk I, rozpęknąć sięka się, rozpęknąć sięają się, rozpęknąć sięał się «pękając rozpaść się, rozerwać się» … Słownik języka polskiego
porozrywać — dk I, porozrywaćam, porozrywaćasz, porozrywaćają, porozrywaćaj, porozrywaćał, porozrywaćany «wiele czegoś (kolejno) rozerwać albo rozerwać coś w wielu miejscach; porozdzierać» Porozrywać sobie ubranie o druty. Porozrywać sznurki na paczce.… … Słownik języka polskiego
przenieść — dk XI, przenieśćniosę, przenieśćniesiesz, przenieśćnieś, przenieśćniósł, przenieśćniosła, przenieśćnieśli, przenieśćniesiony przenosić ndk VIa, przenieśćnoszę, przenieśćnosisz, przenieśćnoś, przenieśćnosił, przenieśćnoszony 1. «zabrać coś z… … Słownik języka polskiego
wybuchnąć — dk Va a. Vc, wybuchnąćnę, wybuchnąćniesz, wybuchnąćnij, wybuchnąćbuchnął a. wybuchł, wybuchnąćbuchnęła a. wybuchnąćbuchła, wybuchnąćbuchnęli a. wybuchnąćbuchli, wybuchnąćnąwszy wybuchać ndk I, wybuchnąćam, wybuchnąćasz, wybuchnąćają, wybuchnąćaj … Słownik języka polskiego
sztywny — posp. Aleja, park sztywnych «o cmentarzu»: Jak ustaliła policja, sprawcy spotkali się i pili alkohol. Potem postanowili pojechać, jak wyjaśniają, „rozerwać się do parku sztywnych”. Jeden ze sprawców zabrał tabliczkę z grobu z nazwiskiem takim,… … Słownik frazeologiczny
eksplodować — ndk a. dk IV, eksplodowaćduje, eksplodowaćował «wybuchać, wybuchnąć, rozrywać się, rozerwać się, pękać, pęknąć z hukiem» Eksplodował gaz ziemny. Bomba eksplodowała. Materiały wybuchowe eksplodowały. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… … Słownik frazeologiczny